woensdag 16 mei 2012

San Sebastian1

Afgelopen week zijn we 5 dagen in San Sebastian geweest.
Het culinaire mekka van Spanje.
Ons reisdoel was in eerste instantie gaan eten bij Arzak. Daarover vertel ik later.
Maar ook het ontdekken van de pintxos. Letterlijk stokjes, maar vooral een fantastische tapas.
Iedere bar heeft ze op het buffet staan, zowel tijdens de lunch als 's avonds rond etenstijd. Een lust voor het oog en de mond. Al die kleine hapjes van verse producten. Van tortilla tot kleine broodjes met Ibericoham en natuurlijk de stokjes. Veel variatie op het ansjovisje. Niet zo'n zout hapje uit een potje, maar vers ingelegd bijvoorbeeld in het zuur.Stuk voor stuk plaatjes. Kijk op onze facebookpagina voor de foto's.
Tot onze verrassing werd er naast de plaatselijke witte wijn: Txakoli vooral gekoelde rode Rioja geschonken. Niet de Joven zoals ik verwacht had, maar een Rioja Crianza vooral uit 2008. Een aanrader!

zondag 1 april 2012

Inspiratie

Net terug uit Zwolle.
Omdat samen zijn in ons gezin gepaard gaat met lekker eten, hebben we een paar jaar geleden samen met onze volwassen kinderen besloten om maandelijks te sparen. Bij voldoende in de pot gaan we uitgebreid eten.
Bij voorkeur in een bijzonder restaurant.
Dit keer was dat in de Librije in Zwolle. Alles klopte. Het eten was top en heel verrassend. Wij hadden 3 keer eerder met een groep vrienden in de keuken gegeten. Ook toen was het keer op keer heerlijk en iedere keer weer anders.
Vriendelijke personeel, een sfeervol restaurant. Alle ingrediënten voor een geweldige lunch.
Iedere gang van het 10 gangenmenu was een schilderijtje. Een smaakexplosie. En dan de wijnen.....!
Ieder gerecht had zijn eigen wijn. Voor iedere gang een klein glaasje. Wat te denken van een gerecht waar een lichte rooksmaak aan zat, met een Chardonnay uit Nieuw Zeeland, waar deze rooksmaak terug kwam in de geur van de wijn, waanzinnig.
Heb je ooit de kans, laat je dan eens echt verwennen. Dit restaurant is van de buiten categorie!!

zondag 11 maart 2012

Merde

Naar aanleiding van berichten over wijn waar ik een beetje een blabla gevoel bij kreeg, moest ik terug denken aan dagen dat ik druiven geplukt heb in de Provence.
Ik wilde dat graag doen om meer over wijn en wijnbouw te kunnen begrijpen.
Vol enthousiasme ben ik in het vliegtuig naar Marseille gestapt. Mijn idee over druivenplukken was nogal romantisch. In het zonnetje met een groep ,fluitend, mandenvol met druiven naar de "Baine" brengen.
Het zonnetje klopte. Fluitend, deels. Mijn start was bij een perceel jonge Syrah. Er hingen nog niet zoveel druiven per wijnrank, maar à la het waren immers jonge stokken. Vervolgens bleek dat de week er voor veel regen was gevallen. Gevolg: grijze rot. De wijnmaker wilde dit absoluut niet in zijn cave. Of we zo vriendelijk wilde zijn de aangetaste trossen af te knippen en op de grond achter te laten. Een aantal rijen verder nog geen emmer vol. 3/4 van de druiventrossen lag inmiddels op de grond. Dit was niet mijn idee van druivenplukken. Na een dag hard werken, weinig oogst en een stijve rug met een lichte ontgoogeling naar het logeeradres.
De volgende dag zou er een perceel Cabernet Sauvignon machinaal geoogst worden. Een belevenis om te zien. Wel werd in een keer duidelijk waarom er zo'n verschil is in wijn die handgeplukt of machinaal geoogst kan zitten.
Een groot deel van die dag werkte ik in de Cave. De ontsteelmachine schoonhouden e.d. Het leek mij ook wel een leuke afwisseling om aan de transportband te staan en de grote ongerechtigheden tussen de druiven uit te halen. Alles op de band, die omhoog gaat komt in een hoog tempo voorbij. Haast op de automatische piloot pakte ik van de band. Grote takken vooral. Daar kwam weer zo'n dikke tak aan. Ik stak mijn hand vooruit, hoorde achter mij een keiharde schreeuw: MERDE, en trok van schrik razendsnel mijn hand terug. Ik keek in de kop van een reuze salamander. In de snelheid had ik hem voor een tak aangezien. Diegene die MERDE riep wilde voorkomen dat ik gebeten zou worden. Later werd mij verteld dat een salamander vasthoudt en zij zijn kop hadden moeten afhakken om mijn hand te bevrijden. Slik.
Een bijzondere ervaring, die ik niet had willen missen.

maandag 20 februari 2012

Wijn is chemie

Dit weekend hadden we een jamsessie thuis.
Uit de "box" koken. Het is altijd weer een uitdaging om tot een lekkere wijn-spijscombinatie te komen.
Riesling uit de Mosel leek mij wel wat. Ik had 2 verschillende huizen uit het plaatsje Kesten aan de Mittelmosel. De een was een Rieling spätlese feinherb 2008 van de Braunberger Kammer en de ander een Riesling auslese trocken 2009 van de Braunberger Juffer. Tijdens het voorproeven sprong de spätlese eruit. Vol, diepgang, mooi zuur, met een klein zoetje. Prachtig in balans. Die zou het zeker worden. Verfijnder ook vonden wij.
Wat blijkt bij 2 van de 3 gerechten presenteerde de auslese zich beter. Er ontstond harmonie met de coquille met geschroeide beukenzwam op een aardpeermousseline; net als bij de gepocheerde schelvis in kokosmelk verrijkt met sereh, laos en een klein pepertje. Het derde gerecht van kwartel, waar het pootje geconfijt werd, de borstfiletjes à la minute rosé gebraden met een saus vande karkassen en kippenfond, blauwe kaas, rode ui, Noilly Prat en wat Ricard klopte de spätlese helemaal. Zo zie je maar lekker drinken is vaak iets anders dan lekkere wijn bij het eten.

zondag 5 februari 2012

Samen koken en eten.

Afgelopen zomer waren wij aan de beurt om de "buurtbarbecue" te organiseren.
Nu is barbecuen niet ons feestje en we besloten om een driegangen Italiaans buffet te maken.
Tijdens een gezellige avond met een grote opkomst ontstond het idee om een Indische rijsttafel te gaan maken, waar ieder die zich op zou geven zowel zou koken als mee eten.
Het enthousiasme bleek groot. We waren met 26 van de 34 buurtgenoten.
Verdeeld over 5 keukens met 5 chefs zijn 16 gerechten gemaakt. Alles vers, ook de seroendeng en de atjars. Diegene die niet op de bewuste middag kon koken heeft een paar dagen er voor gerechten klaar gemaakt die een paar dagen moeten staan.
De deelnemers werden zo over de verschillende keukens verdeeld dat de mensen kris kras door de straat contact met elkaar hadden.
Intussen was in ons huis de tafel gedekt voor 26 mensen en om 19.00 uur werd alles warm binnengebracht.
Wat een feest! Samen koken en eten verbindt mensen.
Dit gaat zeker herhaalt worden. Een aanrader als je elkaar echt wilt ontmoeten.

woensdag 25 januari 2012

Kip en steranijs

Een rare titel? Misschien.
Voor een recept is een dubbel getrokken kippenfond nodig.
De eerste "trek" is met kippenvleugeltjes, foelie en steranijs.
De kippenvleugels zijn biologisch. Ieder keer opnieuw vinden wij dat dat vele malen lekkerder vlees geeft.
Voegen steranijs en foelie toe en laten het geheel 4 uur trekken.
Wij doen dat in een warmhoudkast die op 80-90 graden staat.
Na het zeven wordt de fond opnieuw getrokken, nu met een paar karkassen en een bouquetgarni.

De verrassing was de steranijs. De fond gaf het een subtiele smaak, maar het kippenvlees wer dieper van smaak!
Een aanrader!!!

maandag 2 januari 2012

Wijn uit Libanon

Een aantal jaren geleden had ik de kans om kennis te maken met de wijnen van chateau Musar uit de Bekaavallei. Tijdens een wijn-spijs beurs. De flessen waren net open. De wijn presenteerde zich nog heel gesloten. Ik had nog niet de ervaring die ik vandaag de dag heb met het beoordelen van wijn.
Ik kon proeven dat het een volle wijn was, maar verder...?
Er werd druk verteld over het potentieël en hoe mooi die nog zou kunnen worden. Oké, ik nam het zonder meer aan, maar liet het erbij.
Deze Kerst was ik op zoek naar een bijzondere wijn bij een klassieke hazenpeper. Na wat rondneuzen zag ik de Chateau Musar 2004. Inmiddels had ik meer gelezen over het Chateau en besloot voor deze wijn te gaan.
Ik heb hem 1 dag van te voren geopend. Na het proeven van de wijn hebben we de hazenpeper zo afgesmaakt dat het een heerlijke combinatie is geworden. De wijn was in alle opzichten een feest. Rijk van smaak, veel diepgang. De dag er voor openen was een goude greep. Hierdoor is de wijn volledig toegankelijk geworden.
Een aanrader!